چکیده: با توجه به اینکه سدهای بسیاری در مناطق زلزله‌خیز احداث‌شده و یا در دست ساخت قرار دارند، طراحی ایمن آن‌ها در برابر زلزله از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. هر سازه با توجه به درجه اهمیتی که دارد، ملاک های مشخصی را برای طراحی ایجاد می‌کند. در طراحی سدها عموماً نشست تاج سد، جابه جائی بیرون صفحه حداکثر و نیز تنش حداکثر ایجاد شده در لایه های مختلف آن، به‌عنوان عواملی کلیدی در طراحی در نظر گرفته می‌شوند تا کفایت مصالح و ابعاد سنجیده شود. این تحقیق تأثیرات زلزله حوزه دور و نزدیک را با یک مؤلفه افقی و نیز سه مؤلفه همزمان زلزله روی عملکرد سد مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان داد که زلزله های حوزه نزدیک جابه جائی و نشست بیشتری را به سازه اعمال می کنند. از سویی تحلیل تحت سه مؤلفه هم‌زمان جابه جائی افقی و نشست بیشتری را به همراه داشته و نتایج آن با واقعیت تطابق بیشتری دارد اما در خصوص تنش حداکثر که در بخش های زیرین سد و نزدیک به فونداسیون مشاهده می‌شود، در زلزله های تک مؤلفه و سه مؤلفه نتایج تفاوت چندانی نداشته است.